Κυριακή της Τυρινής.

Σε συναγερμό όλη η Κάλυμνος με κατεύθυνση την Παναγία των Τσικουών, το αρχοντικό της Παναγιάς μας στην Κάλυμνο,στο Χωριό μας, την καρδιά του νησιού μας, γεμάτη σφρίγος, ζωή, παλμό. Φωνές προγονικές πάνω από το Κάστρο και μέσα από τον Ταξιάρχη και την Λιμνιώτισσα μας καλούν. Σήμαντρα νοσταλγικά της Αρχόντισσας του Χωριού και της Καλύμνου Κυράς των Τσικουών, Ιεράς Κιβωτού, καυχήματος και σεμνώματος της Καλύμνου. Όλοι παρόντες και οι σκιές των προγόνων. Όλο μαγεία... Και στην αυλή της καβάδεια, βιολιά, ρυθμοί καλύμνικοι γιομάτοι αρμονία, πάθος, νοσταλγία και πολιτισμό. Σώματα λυγερά, ο πολιτισμός ενός λαού Αγιασμένου. Κάλυμνος ευλογημένη φύτρα, κόρη του ήλιου του γιαλού, παλληκαρογεννήτρα. Και στις πέντε, νταν, νταν, νταν η καμπάνα. Ανοίγει τις πύλες της η Παναγία. Ιερό πρόσταγμα. Καθολική η συμμόρφωση, όλοι μέσα,αρχίζει το συγχώριο. Όλα σιγούν μέσα στους φωτεινούς ιερούς χώρους της που αποπνέουν γαλήνη στους ζωντανούς και νεκροί που ανασταίνονται.Ως αγαπητά τα σκηνώματά Σου Κύριε των δυνάμεων. Μην αποστρέψεις το πρόσωπο Σου Κύριε... Ιεροί χώροι όλο φως. Δονείται η ψυχή μας.
Πατρίδα σαν τον ήλιο σου ήλιος αλλού δεν λάμπει.

Παντελής Μ. Μαύρος