ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Του Παναγιώτη Ν. Γιαμαίου, συντ. εκπαιδευτικού
Τώρα που ολοκληρώθηκε και το δεύτερο ημίχρονο της εκλογικής διαδικασίας και ο κονιορτός των μπαλκονιών κατακαθίζει, αξίζει, πιστεύω, να κάνουμε ψύχραιμα έναν σύντομο απολογισμό αυτών που βιώσαμε ως ενεργοί Έλληνες πολίτες τους δύο τελευταίους μήνες.
Ο ελληνικός τύπος, προσεγγίζοντας τα αποτελέσματα των πρώτων εκλογών, μίλησε για πολιτικό σεισμό. Η Ν.Δ. διαχειρίστηκε σεμνά τον πρώτο θρίαμβό της, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ βυθίστηκε στο πένθος, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πανηγύρισε για την αύξηση των ποσοστών του κατά τρεις μονάδες, το ΚΚΕ, επίσης, κλπ.
Οι δεύτερες εκλογές φέρανε πάνω κάτω το πολιτικό σκηνικό. Πέρα από τη ΝΔ που διατήρησε το εκλογικό της ποσοστό (μέγας άθλος) την μικρή αύξηση της δύναμης του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είχαμε τη νέα υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ κατά τρεις μονάδες αλλά και τον κατακερματισμό του κομματικού συστήματος με την είσοδο στη Βουλή τριών νέων κομμάτων. Τι πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ με την αλλαγή του εκλογικού νόμου;
Έχασε με τις δεύτερες εκλογές τριάντα περίπου βουλευτές και εισήγαγε στη Βουλή τρία κόμματα άγνωστων και κατά τα διαφαινόμενα άγριων διαθέσεων. Το …ρινγκ σε λίγες μέρες ανοίγει.
Ήδη η κ. Κωνσταντοπούλου (Πλεύση Ελευθερίας) δήλωσε ότι η ίδια κάνει για 100 βουλευτές!!! και ότι οι εφτά δικοί της κάνουν για 20 βουλευτές! Άρα το κόμμα της διαθέτει 120 βουλευτές, τουτέστιν Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ο Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Τασούλας, πρέπει να φροντίσει από αύριο για παρουσία ενός καλού καρδιολόγου για τον ίδιο στα παρακείμενα έδρανα.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας κυβέρνησε τεσσεράμισι χρόνια με ποσοστό 35%. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έπρεπε να κυβερνήσει με 41%, γιατί δεν ήταν προοδευτικός. Έσκαψε το λάκκο του αντιπάλου του κι έπεσε ο ίδιος μέσα.
Για να προσεγγίσουμε, όμως, με καθαρό μυαλό τα σύνθετα αυτά γεγονότα, πρέπει να αναλύσουμε δύο έννοιες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στα τετελεσμένα. Την έννοια προοδευτικός και τον ψυχιατρικό όρο σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Θα ξεκινήσω με το δεύτερο, το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Ο Νίκος Ξυδάκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ζαλισμένος από το δικό του βέρτικο μετά την επίσημη καταγραφή της διαφοράς των 20 ποσοστιαίων μονάδων από τη ΝΔ, την επομένη της 21ης Μαΐου, απέδωσε τη στροφή των ψηφοφόρων προς την κυβερνητική παράταξη στο παραπάνω σύνδρομο. Ότι, δηλαδή, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων στράφηκαν και ψήφισαν τελικά ΝΔ, αν και υποφέρουν, αν και δοκιμάζονται σκληρά, αν και συνθλίβονται τα τέσσερα τελευταία χρόνια απ΄αυτήν, επειδή ως αδύναμα κι απελπισμένα θύματα ταυτίστηκαν μαζί της. Την προτίμησαν, κατά τη γνώμη του, πιστεύοντας ότι δεν μπορούν να αλλάξουν ουσιαστικά κάτι στη ζωή τους και πρέπει να συμπορευτούν, να συμβιώσουν μαζί της, τουτέστιν να πάνε με τον «θύτη» τους.
Δύο τινά συμβαίνουν. Ή δεν έχει τη διανοητική ικανότητα και την πολιτική συγκρότηση να καταλάβει και να ερμηνεύσει ο δυστυχής τι συμβαίνει γύρω του, το πολυεπίπεδο, δηλαδή, πλέγμα των δεδομένων που διαμορφώνουν στο μυαλό του ψηφοφόρου κάθε φορά αυτό που ο ίδιος ο ψηφοφόρος αξιολογεί αυστηρά και παίρνει την οριστική απόφασή του για το πού θα κατευθυνθεί κομματικά την ώρα της κάλπης ή ήταν γι΄αυτόν μια βολική απάντηση, η οποία, ασφαλώς, δεν απαιτεί βαθύ ψάξιμο και τεκμηριωμένες αναλύσεις. Βαφτίζεις ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, αυτούς που σου έδωσαν το 2015 το 35% ψυχικά ασθενείς, κάτι σαν ζόμπι, και καθαρίζεις!
Η άλλη εύκολη δικαιολογία των ηττημένων την πρώτη φορά ήταν ότι το εκλογικό σώμα δεν κατάλαβε, δεν αφομοίωσε το Πρόγραμμά τους ή, ακόμη ακόμη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αποκλεισθεί συστηματικά από τα ΜΜΕ!!! Δυστυχώς με τέτοιες πολύ ρηχές ερμηνείες προσπάθησε να δικαιολογήσει στην ολότητά της η Κουμουνδούρου τη νέα κατακόρυφη πτώση της (σε σχέση με το 2019).
Η έννοια του προοδευτικού κακοπάθησε και συνεθλίβη ανεπανόρθωτα. Υιοθετήθηκε ως πλεονέκτημα έναντι του «συντηρητικού» αντιπάλου, έγινε άγευστη καραμέλα και ηττήθηκε συντριπτικά. Και τούτο γιατί: Υπό τη λεοντή του προοδευτισμού ο ΣΥΡΙΖΑ λαΐκισε ακατάσχετα, με αποτέλεσμα ο λόγος του να έχει περιορισμένη κοινωνική απήχηση. Έγιναν αντιληπτές οι πομφόλυγες και οι εντυπωσιακές διακηρύξεις του από τις προεκλογικές εξέδρες, που ουσιαστικά για τον ώριμο ψηφοφόρο δεν είχαν καμία πρακτική αξία. Γιατί; Γιατί οι διακηρύξεις και τα λόγια είναι δωρεάν. Οι πράξεις και τα γεγονότα που κρίνονται με την απλή λογική έχουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ή ωφελούν ή βλάπτουν.
Για να γίνει αντιληπτή η παραπάνω προσέγγιση αρκεί να μπούμε στη βάσανο να …διαβάσουμε και να αξιολογήσουμε κατ΄αντιδιαστολή τα πεπραγμένα δύο ηγετών. Ενός «συντηρητικού» κι ενός «προοδευτικού» που κυβέρνησαν τις δύο τελευταίες τετραετίες.
Ο συντηρητικός: Ενισχύει την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας του και συνάπτει επί τούτου δυνατές διεθνείς συμμαχίες.
Ο προοδευτικός: Έχει σοβαρές αντιρρήσεις για τους εξοπλισμούς και καταγγέλλει τη διεθνή συμφωνία (με τη Γαλλία) ως εμπεριέχουσα παγίδες.
Ο συντηρητικός: Με μια αποτελεσματική φύλαξη των υπαρκτών θαλάσσιων συνόρων ελαχιστοποιεί τις ροές προσφύγων, μεταναστών και λαθρομεταναστών.
Ο προοδευτικός: Με την ανοχή του εισέρχεται στη χώρα 1,5 εκατομμύριο μεταναστών με τεράστιες απώλειες σε ψυχές στα νερά του Αιγαίου. Η χώρα και η υφήλιος έζησαν τις τραγικές εικόνες της Μόριας, του Καρά Τεπέ, της πλατείας Βικτωρίας, της Ειδομένης.
Ο συντηρητικός: Θωρακίζει τα χερσαία σύνορα του Έβρου με φράκτη για την αποτροπή των εύκολων διελεύσεων.
Ο προοδευτικός: Δε συμφωνεί με την ύπαρξη του φράκτη. Η άποψή του αυτή ενισχύεται κι από την κατηγορηματική θέση του εκατομμυριούχου σοσιαλιστή ευρωβουλευτή του ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να χρηματοδοτήσει τη συνέχιση κι ολοκλήρωση αυτού του φράκτη, παρότι τα σύνορα είναι και ευρωπαϊκά, γιατί δεν υπάρχει λόγος.
Ο συντηρητικός: «Καθαρίζει» τις ευρισκόμενες για χρόνια σε κατάληψη αίθουσες των κρατικών Πανεπιστημίων από παραβατικά και κακοποιά στοιχεία και μετατρέπει τους χώρους αυτούς σε βιβλιοθήκες.
Ο προοδευτικός: Τίθεται στο πλευρό των βανδάλων καταληψιών, κρυπτόμενος με μισόλογα πίσω από το τσαλακωμένο στην πράξη πανεπιστημιακό άσυλο.
Ο συντηρητικός: Έχει θεσπίσει κατώτατο όριο για την εισαγωγή στα Α.Ε.Ι. τον βαθμό δέκα (10), δηλαδή τη βάση.
Ο προοδευτικός: Υπόσχεται λίγες μέρες πριν τις Πανελλαδικές Εξετάσεις αλλαγή του Νόμου και είσοδο όλων, και αυτών που γράφουν μονάδα (1), δηλαδή αυτών που γράφουν το ονοματεπώνυμό τους, δίπλα σ΄αυτούς που με τους κόπους και τις θυσίες τους έγραψαν είκοσι (20) σε Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά, Αρχαία, Γλώσσα κλπ. Κοροϊδία και για τον γονιό που την ψυλλιάστηκε, κοροϊδία και για τον μαθητή που κατάλαβε ότι εμπαίζεται, αντιλαμβανόμενος ότι δεν θα είναι σε θέση ποτέ να τελειώσει το Πανεπιστήμιο.
Ο συντηρητικός: Δίδει βοηθήματα κι επιδόματα σε οικονομικά αδύνατους πολίτες, προκειμένου να ανακουφιστούν από τις επιπτώσεις της πανδημίας και την έξαρση της ακρίβειας.
Ο προοδευτικός: Κατηγορεί την επιδοματική πολιτική της συντηρητικής κυβέρνησης, παρότι την είχε εφαρμόσει κι εκείνος επί των ημερών του.
Ο συντηρητικός: Εξοστρακίζει ακαριαία από την κοινοβουλευτική του ομάδα και κατ΄επέκταση από τα ψηφοδέλτιά του τους κάθε λογής …ασχημονούντες και παραφωνούντες.
Ο προοδευτικός: Προτάσσει προεκλογικά το ελκυστικό και θαυμάσιο σύνθημα: «Δικαιοσύνη παντού». Την ίδια ώρα τοποθετεί στα ψηφοδέλτιά του συνεργάτη του, πρώην Υπουργό, που καταδικάστηκε από τη Δικαιοσύνη (με ψήφους 13-0) για πολύ σοβαρή παράβαση κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Η Δικαιοσύνη τον καταδικάζει κι εκείνος τον αθωώνει! Ως εν δυνάμει πρωθυπουργός (πριν την 21η Μαΐου) περιφρονεί με τον πιο κραυγαλέο τρόπο την ίδια τη Δικαιοσύνη, την οποία επικαλείται και με την οποία θα συνεργαστεί την επομένη ως μελλοντικός πρωθυπουργός. Κυριολεκτικά τη φτύνει, αλλά το σύνθημα, σύνθημα: «Δικαιοσύνη παντού». Οι γνωστές πομφόλυγες, τα διαρκή τα κούφια λόγια τα μεγάλα!!!
Ο συντηρητικός: Αποκλείει με κοινοβουλευτικές διαδικασίες την κάθοδο στις εκλογές του κόμματος του ναζιστή Κασιδιάρη.
Ο προοδευτικός: Δε στηρίζει νομοθετικά με την ψήφο του την παραπάνω επιλογή. Αντ΄αυτού, δυο μέρες πριν τις εκλογές, ανοίγει τις αγκάλες του και προσφέρει θερμή στέγη στους άστεγους ομοϊδεάτες του καταδικασθέντος στελέχους της Χρυσής Αυγής.
Στο μεσοδιάστημα προκύπτει το τραγικό ναυάγιο της Πύλου. Αβασάνιστα και ασθμαίνοντας ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιρρίπτει την ευθύνη στα παιδιά του Λιμενικού Σώματος, στα παιδιά που φυλάνε επιτυχώς Θερμοπύλες. Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ αποφαίνεται φωνασκώντας ότι φταίει η ΝΔ και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δεν της τραβάει το αυτί! Ταυτόχρονα βρίσκει θερμή και αγωνιστική υποστήριξη (η νεολαία) από στελεχάρες του κόμματος με …βαριά ονόματα. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατάλαβε το λάθος του, τα πήρε πίσω και ζήτησε ευθύνες μόνο από την ηγεσία του Λιμενικού Σώματος. Ήταν αργά. Η ζημιά είχε γίνει.
Κι ο κατάλογος αυτού του διπόλου δεν έχει τελειωμό.
Ποιος, τελικά, είναι ο συντηρητικός και ποιος ο προοδευτικός;
Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν ότι ο συντηρητικός βαθμολογήθηκε ως προοδευτικός και ο -κατά δήλωσή του- προοδευτικός ως μετεξεταστέος.
Ερώτημα: Τα έκανε η ΝΔ όλα θαυμάσια; Όχι, βέβαια. Έκανε κι αυτή λάθη, μικρά και μεγάλα. Όμως, στην τελική …σούμα η πλειοψηφία των ψηφοφόρων βρήκε πολλά θετικά που υπερίσχυσαν έναντι των αστοχιών και των αδύνατων στοιχείων της. Έτσι, την εμπιστεύτηκε ως την καλύτερη λύση για την επόμενη μέρα. Αυτή είναι η ψυχρή πραγματικότητα.
Ένα είναι βέβαιο. Αυτή η διπλή εκλογική διαδικασία θα αποτελεί μελλοντικά για τους εκλογικούς αναλυτές αλλά και για όλους τους πολιτικούς - κάθε απόχρωσης- μια ενδιαφέρουσα διδαχή. Πολύ συμπυκνωμένα, αυτό το μάθημα συνίσταται σε τούτο: Ο άκρατος λαϊκισμός, η πνιγηρή πολιτική τοξικότητα, ο μηδενισμός των πάντων, η αντιστροφή της πραγματικότητας, το ΟΧΙ σε όλα, δεν είναι δομικά στοιχεία ενός κόμματος που δηλώνει και θέλει να είναι κόμμα εξουσίας. Αντίθετα, η συμπεριφορά του και η εν γένει παρουσία του παραπέμπουν αλλού. Εκλαμβάνεται και αξιολογείται ως κόμμα διαμαρτυρίας, αδελφό κόμμα αυτού που ονομάζεται «ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α». Και το αποτέλεσμα, προφανώς, είναι ο εκλογικός κατήφορος.
Μακάρι να λάβουν αυτό το μάθημα -το διαχρονικό- οι αμετανόητοι, αθεράπευτα αλαζόνες, κομματικοί ινστρούχτορες. Αν συμβεί το αντίθετο, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στο ποσοστό της αφετηρίας του. Στο 3%.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
