ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ.
Μοιάζει με παραμύθι η ιστορία της εύρεσης της θαυματουργης αυτής εικονας,με μικροδιαφορες ισως ,αλλά θα πω την πιο γνωστη εκδοχή που γνωρίζω.
Πριν πάρα πολλά χρόνια,και οπωσδήποτε πριν το 1700 μ.Χ, ένας βοσκός συνήθιζε να βοσκει τα ζώα του στο βουνό που ονομάζεται τώρα Κυραψηλη. Παρατήρησε μια μέρα ότι ένας τράγος έμπαινα συχνά σε μια σπηλιά και όταν έβγαινε το σαγόνι του ήταν βρεγμένο. Η περιέργεια τον οδήγησε να μπει στη σπηλιά, όπου υπήρχε στο βάθος ένα πολύ στενό σημείο.Σχεδον σερνομενος προχωρησε και στο φως ενός κεριού είδε μια μικρή γούρνα με νερό,ένα υποτυπώδες σχήμα στα βράχια,σαν χέρι και μια μικρή εικόνα Παναγίας.
Ενθουσιασμός, ευλαβικά έβαλε την εικόνα στον σάκο του και κατηφορισε το βουνό να την φέρει στον οικισμό του Βαθύ.Λιγο πριν φθάσει,σταμάτησε στον ίσκιο μιας γερικης ελιάς να ξαποστάσει και να δει καλύτερα την εικόνα. Όσο και να έψαξε, δεν την βρήκε.Υποθετοντας ,μήπως τελικά δεν την πήρε στο σάκο του,ανέβηκε και βρήκε την εικόνα στην προτερη θέση της.
Την πήρε πάλι και κατεβαινοντας διαπίστωσε ότι στο ίδιο σημείο, στη ελιά,η εικόνα εξαφανίστηκε.
Θορυβημενος αλλά και με ευλάβεια,πήγε στον ιερέα και τον προεστο και ανέφερε το γεγονός. Συγκινημένοι όλοι οι κάτοικοι, αισθανόμενοι το θαύμα,.ξεκίνησαν με πομπή με τον ιερέα μπροστά και ψαλλοντας έφεραν την ιερή εικόνα στο χωριό, όπου με ευλαβεια την τοποθέτησαν στην εκκλησια, χαρούμενοι για την ευλογία αυτή!
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟΜΟΝΑΣΤΗΡΟ.
Φεύγουμε από τον μύθο,που όμως είναι αληθινός, και μπαίνουμε στα ιστορικά γεγονότα για την κατασκευή του κάστρου της Κυραψηλης.Στο μεταξύ,τα θαύματα που γίνονταν βεβαίωναν τους Βαθιωτες για την μοναδική προστασία που ευλογηθηκε το χωριο τους να εχει, χάριν της εικόνας.
Τότε ήταν Τουρκοκρατία στα νησιά όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Ας πάμε πιο πίσω,όταν είχε επιβληθεί το παιδομαζωμα στον Ελληνικό πληθυσμο.Καθε οικογένεια που είχε περισσότερα από ένα αγόρια ηλικίας 8-14 χρόνων ήταν υποχρεωμένη να δίνει ένα παιδί στο Τουρκικό κράτος, που αφου το εξισλαμιζαν,το έκαναν στρατιώτη και έτσι είχαν δημιουργηθεί τα φοβερά τάγματα των Γιενιτσαρων,που διακρίθηκαν εκτός από στρατιωτικοί, και ως σύμβουλοι και αξιωματούχοι του Σουλτάνου.Καθε δύο χρόνια ερχόταν από την Κω επιτροπή και έπαιρνε ένα αγόρι.
Περίπου στο 1650 η 1670, η επιτροπή πληροφορηθηκε , ίσως από προδοσια, ότι η οικογένεια του Δρόσου Ταυλαριου,είχε 6 γιους τους οποίους κατορθώνει να κρύβει και δεν είχε δώσει κανένα. Για τιμωρία τότε πήραν τον μικρότερο γιο, Γιώργο που ήταν όμως 18 χρόνων, και αφού τον εξισλαμισαν ,ονομαστηκε Αχμέτ και τον έστειλαν σε ναυτική σχολή οπυ έγινε πλοίαρχος φρεγάτας .Ήταν δε πολύ όμορφος και πήρε το επώνυμο Γκιουλ που θα πει όμορφος.Διακριθηκε σε μάχες και ανέβηκε σε μεγάλα αξιώματα και τέλος έγινε Καπετάν Πασάς, δηλ. Υπουργός Ναυτικών και Αρχιναυαρχος Αιγαίου.
Επειδή όμως εξισλαμιστηκε σε μεγάλη ηλικία,κρυφά ήξερε ότι ήταν Έλληνας Χριστιανός.Καθε καλοκαίρι ερχόταν κρυφά από τα πληρώματα του και έμενε λίγο με τους γονείς και τα αδέρφια του, και εκκλησιαζοταν κάθε Κυριακή!
Σε κάποιο ταξίδι,έπεσε σε μεγάλη θαλασσοταραχη και κινδυνευε να τσακιστει στα βράχια ο στόλος του. Είδε τότε ψηλά στα βουνά ένα φως να τρεμοσβηνει και θυμήθηκε ότι είχε βρεθεί εκεί μια εικόνα της Παναγίας την οποία και παρακάλεσε να σώσει τα πλοία του και εκείνος θα έχτισε την εκκλησία της. Πράγματι,η θάλασσα κοπάσε και ο Γκιουλ Αχμέτ Πασάς άρχισε να δίνει πολλά Χρύσα φλουριά για το χτίσιμο του καστρομοναστηρου.
Με την οικογένεια του επισκέφτηκε το σπήλαιο και προσκύνησε δίνοντας οδηγίες για το μεγάλο αυτό έργο.Διεταξε ένα γιο αδερφού του ,με όνομα και αυτός Γεώργιος, 18 χρόνων, να γίνει αμέσως καλόγερος με το όνομα Γερμανος και να μείνει στο μοναστήρι,επιβλέποντος και τα έργα.Προικισε το μοναστήρι με όλη την πατρική του περιουσία,για να γίνει μια μονή που θα συντηρούσε Ελληνικό σχολείο και φιλοξενία ξένων.
Έτσι χτίστηκε το κάστρο και το μοναστήρι της Κυραψηλης, αλλά και ελαιοτριβείο,αλογόμυλος και πολλά κελλιά στα κτήματα της οικογένειας του.Ακομα είχε και περιβόλι που ονομαζόταν του Γερμανού.
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή και μεταδιδοταν από γενιά σε γενιά στους Βαθιωτες . Υπάρχει ένα έγγραφο του 1712 ,στο οποίο απαντά στον ανηψιο του καλόγερο Γερμανό ο οποίος τον κατεκρινε για τον εκτουρκισμο του.Παρακατω θα το παρουσιάσω.
Μόνο το ταμείο ενός πάσα μπορούσε να αντέξει τα έξοδα για το χτίσιμο του κάστρου και των κτιρίων στο Μετόχι..
Ο Γκιουλ Αχμέτ Πασάς πέθανε 94 χρόνων αφού διατήρησε τον τίτλο του Υπουργού Ναυτικών για πάνω από 50 χρόνια!
Ο μοναχός Γερμανός,ήταν ο κτητορας και πρώτος ηγούμενος της μονής.
Με χρήματα επίσης του πασά χτίστηκε και η εκκλησία των Αγ.Θεοδωρων .στο Μετόχι του Βαθύ,που πήρε το όνομά του από τα κτίσματα που φιλοξενούσαν πια την εικόνα της Κυραψηλης, το μόνιμο σπίτι της!
Εδώ τελειώνει αυτή η όμορφη αληθινή ιστορία, της Κυρας του Βαθύ.. Όλα αυτά τα χρόνια προστατεύει και λατρεύεται από τους Βαθιωτες όπου γης και όχι μόνο.Ονειρο όλων η ανάβαση στο ψηλό βουνο κάθε Δεκαπεντσυγουστο για προσκύνημα, εσπερινό και πρωινή λειτουργία.Το αγίασμα ρέει ακόμα στη σπηλιά και πολλοί σέρνονται μέσα για να πάρουν λίγο για ευλογία!
Το μεσημέρι της γιορτής η εικόνα κατεβαίνει με πομπή,σταματά στο κάθισμα στην κουφαλα της ελιάς για δέηση και μετά συνεχίζει ο κόσμος μέχρι τις ευρύχωρες αυλές των κτισμάτων του Μετοχικού όπου μετά από δοξολογία και δέηση,μοιράζονται στον κόσμο πακέτα με ζεστό μουουρι, προσφορά των βοσκων του Βαθύ!
Ένα πανάρχαιο πανηγύρι που ακόμα στις μέρες μας διατηρείται αυθεντικό,αρχίζοντας από τις τσαμπουνες στο κάστρο με χορους βοσκαρουιστικους μέχρι την δέηση στο Μετόχι.Εδω θα φυλαγεται πια η εικόνα που στο μεταξύ χρυσό ντύθηκε, για όλο το χρόνο, και βγαίνει στις μεγάλες γιορτές για προσκύνημα!
Αυτά όλα τα ζήσαμε οι Βαθιωτες από παιδιά και πάντα παρακαλούμε την Κυραψηλη μας σε κάθε δύσκολη στιγμή!
Εύχομαι η χάρη της να σκεπάζει την Κάλυμνο και το Βαθύ!
Χρόνια πολλά σε όλους μας!
Ξανθίππη Χατζηιωαννου
Αύγουστος 2021
Δημοσίευση στο Facebook
.
