Η Κάλυμνος είναι ένα νησί το οποίο δεν στερείται προβλημάτων. Κάποια από αυτά είναι πιο πρακτικά αλλά υπάρχει και ένα που θα έπρεπε να αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα κατοίκων και αρχών . Μιλάω φυσικά για την παράνομη χωματερή που λειτουργεί στο νησί, στην οποία οι φωτιές δε σβήνουν ποτέ. Και εξηγούμαι γιατί αυτό θα έπρεπε να είναι η μόνη μας προτεραιότητα αυτή τη στιγμή, αν και δεν θα έπρεπε να μπω σε τέτοια διαδικασία. Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να εξηγήσω γιατί η υγεία είναι το σημαντικότερο , και αν θέλετε επίκαιρο αγαθό που θα έπρεπε να αποζητά μια κοινωνία. Το να πλημμυρίσει ο εμπορικός ή  το να μην έχεις αποχέτευση δεν είναι όμορφο, είναι επιζήμιο από πολλές απόψεις αλλά σίγουρα χάνει σε βαρύτητα όταν συγκρίνεται με την υγεία των κατοίκων, που παίζεται κορώνα γράμματα κάθε μέρα που λειτουργεί το περίφημο <<ηφαίστειο της Καλύμνου>>. 
         Η συγκεκριμένη κατάσταση που επικρατεί και διαιωνίζεται, όσες δημαρχίες και αν έχουν αλλάξει αποτελεί ένα σιωπηλό δολοφόνο που τον αφήνουμε να υπάρχει παντού γύρω μας. Ένας σιωπηλός δολοφόνος που εξαπολύει ποσότητες διοξίνης στον αέρα και άλλα επικίνδυνα προϊόντα καύσης στον αέρα που αναπνέουμε. Αναρωτηθήκαμε ποτέ για την επιβάρυνση του εδάφους αλλά και των υπόγειων νερών από όλα αυτά τα σκουπίδια; Αναρωτηθήκαμε που πάνε όλες αυτές οι επικίνδυνες καμμένες ουσίες όταν βρέχει, μήπως κυλάνε μαζί με τη βροχή μέχρι τη θάλασσα; Άρα εδώ έρχεται ο χαρακτηρισμός που έδωσα, ως σιωπηλός δολοφόνος, σιωπηλός και αργός. Δεν τον βλέπουμε αλλά υπάρχει στον αέρα που αναπνέουμε, στα νερά που πίνουμε , στα χόρτα που μαζεύουμε από το έδαφος και τρώμε και ακόμη και στα ψάρια που ψαρεύουμε. Μολύνουμε δηλαδή τα πάντα και για να μη μείνουμε στη μόλυνση σα μια έννοια που ακούμε και δεν καταλαβαίνουμε απόλυτα πόσο μας επηρεάζει, να το εξηγήσουμε πιο απλά . Σε βάθος χρόνου αναπνευστικά προβλήματα, καρκινογενέσεις , εγκεφαλοπάθειες και ποιος ξέρει τι άλλο. 
       Επειδή όμως ξέρω ότι όλα αυτά δε λένε και πάρα πολλά σε ορισμένους ανθρώπους , τα θεωρούν παράπλευρες απώλειες να μιλήσουμε σε γλώσσα που γίνεται κατανοητή , αυτή του χρήματος. Έχουμε καν διανοηθεί τι σημαίνει για ένα τουρίστα από χώρες εξαιρετικά ευαισθητοποιημένες σε αυτά τα θέματα να αντικρύζει αυτό το θέαμα με την είσοδο του στον νησί ; Για να μη αναφερθούμε φυσικά στο γεγονός των προστίμων, που είναι πολλές χιλιάδες ευρώ, εκατοντάδεις χιλιάδες ευρώ και πληρώνονται φυσικά από την τσέπη των φορολογούμενων. Πληρώνουμε για να παίζουν με την υγεία μας με λίγα λόγια. 
      Το ομορφότερο κομμάτι της υπόθεσης είναι η έλλειψη πληροφόρησης . Όποτε και αν ρωτήσεις και προς όποια κατεύθυνση  κανείς δε ξέρει ποιος καίει τα σκουπίδια. Οι φωτιές καίνε  από μόνες τους και πάντα οι ευθύνες μεταφέρονται σε αγνώστους και αποδίδονται σε προβοκάτσιες με καμία διάθεση επίλυσης του προβλήματος  Το μόνο που έχουμε είναι κενές υποσχέσεις .