Ο δήμαρχος κλήθηκε στην ΕΡΤ να σχολιάσει τις τελευταίες εξελίξεις που φέρνουν το νησί μας για ακόμη μια φορά σε σκληρό περιορισμό, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ελλάδα, το άνοιγμα της εστίασης προμηνύει την επιστροφή σε κάποια κανονικότητα.
Σε μία συζήτηση που σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει, ο κ.Διακομιχάλης έκανε μία άστοχη τοποθέτηση, που προκάλεσε την αντίδραση των δημοσιογράφων. Γιατι, το να ζητάς εμβολιασμό για όλο το νησί σου (ιδιαιτέρως με το άνοιγμα του τουρισμού εν όψει) είναι απολύτως κατανοητό. Το να ζητάς όμως συγκεκριμένο εμβόλιο με την πρόφαση ότι "το έχει αγκαλιάσει ο λαός" δείχνει μια δημοτική αρχή σε κατάσταση πανικού.
Στην εκπομπή, προσδιόρισε τον εαυτό του ως αγγελιοφόρο της άποψης του καλυμνιακού λαού, ενώ προσπάθησε ακόμα και τώρα να κινηθεί με μετριοπάθεια, πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης στον αέρα, χαιδεύοντας έτσι τα αυτιά των ψηφοφόρων. Η αλήθεια είναι πως καθ'όλη τη διάρκεια των σκληρών μέτρων στην Κάλυμνο, η επιβολή των περιορισμών εφαρμόστηκε όπως περίπου ένας γονιός προσπαθεί να αποτρέψει το διχρονο παιδί του από το να κάνει κάτι:
"Επ, πού πας; Κακό"
-Μην πας στην εκκλησία, θα έχει κόσμο
-Εγώ σέλω να πάω!
-Εντάξει αλλά κράτα αποστάσεις
-Οσι, σα κάτσω με τους φιλους μου!
-Εντάξει αλλά φοράτε μάσκα
-Σα φορέσω όταν δω αστυνόμο.
Τώρα δηλαδή πρεπει να προστεθεί και η νέα συζήτηση:
-Πάμε να κάνουμε εμβόλιο.
-Ζε σέλω, είναι του πονηρού
-Πρέπει, για να μας αφήσουν να βγούμε
-Καλά. Αλλα ζε σέλω αυτό. Το άλλο σέλω
-Εντάξει. Θα σου πάρω το Pfizer
O Διακομιχάλης κληθηκε να υπηρετήσει ένα νησί με ιδιαίτερη κοινωνική σύσταση, με έντονη ζωή στις γειτονιές και βαθιά ριζωμένη παράδοση. Ίσως αυτό δε χρειάστηκε να το αντιμετωπίσει στις άπειρες τετραετίες που έχει διατελέσει ως δήμαρχος, αλλά τώρα εκείνος έχει την ευθύνη να φέρει τον κόσμο και όλες τις αρχές προ των ευθυνών τους. Και αυτό σημαίνει σύγκρουση με τον κόσμο. Έχεις να κάνεις με έναν λαό που κατά ένα μεγάλο ποσοστό δεν πιστεύει σε εμβόλια, που αγνοεί την επικινδυνότητα του ιού και πιστεύει πως όλα αυτά πηγάζουν από ένα σχέδιο εξόντωσης. Δεν γίνεται να συμβιβάζεσαι με ημίμετρα ελπίζοντας να μη χειροτερέψει η κατάσταση.
Και για να κλείσω, προφανώς όλη αυτή η κατάσταση μας έχει φέρει στα όριά μας αλλά είναι κρίμα να πρέπει να θρηνούμε νεκρούς για να βάλουμε μυαλό. Και αν...