Υπέρ-ήρωες ή όπως στην καθομιλουμένη λέμε σούπερ ήρωες.
Μασκοφόροι πολέμιοι του εγκλήματος, συνήθως με φανταχτερές ή μη στολές, με υπερδυνάμεις ή και καθόλου. Αναγκαιότητα της εκάστοτε εποχής και κοινωνίας για ρόλους-ιδιότητες που ξεπερνούν τα τετριμμένα και χαράζουν άλλη πορεία από την πεπατημένη. Έκφραση πολλές φορές για το πώς θα ήθελε ο καθένας να κείτεται και να υφίσταται με τον δέοντα δυναμισμό και υπερβατικότητα. Κόμικς παλαιότερα - ταινίες του Χόλιγουντ και φυσικά η μυθιστορία κλασική και μοντέρνα μας έχει εκθέσει σε πλειάδα τέτοιων.
Δέστε τις ζώνες ασφαλείας σας σφιχτά και ξεκινάμε το ταξίδι μας πίσω στον χρόνο.
Είμαστε λοιπόν στην Ελληνική πόλη Κρότωνας στην τωρινή κάτω Ιταλία από την πλευρά του Ιονίου πελάγους, όπου το 557 π.Χ γεννήθηκε ο Μίλων γιος του Διοτίμου. Aπό μικρός άρχισε να εκθέτει εαυτόν και να γυμνάζεται με την μέθοδο της προοδευτικής επιβάρυνσης που με απλά λόγια σημαίνει πως καθημερινά αύξανε σταδιακά την ένταση και το βάρος της προπόνησης του. Από παιδί είχε ένα μικρό δαμάλι που το σήκωνε και το κουβαλούσε στην πλάτη του. Όσο περνούσαν τα χρόνια το μοσχαράκι γινόταν ταύρος και η δύναμη του Μίλωνα αυξανόταν σε σημείο που ως ενήλικας να μπορεί με άνεση να σηκώνει τον ταύρο.
Από το διάστημα 540 π.Χ ως το 520 π.Χ είναι άπειρες οι διακρίσεις του. Διακρίθηκε 6 φορές ως ολυμπιονίκης στο άθλημα της πάλης, 7 φορές νικητής στα Πύθια, 9 στα Ίσθμια και στον νικηφόρο πόλεμο εναντίον των Συβαριτών το 510 π.Χ ηγήθηκε του στρατεύματος ντυμένος σαν τον Ηρακλή με την λεοντή στους ώμους και φορώντας τον ολυμπιακό του κότινο στο κεφάλι .Η σωματική του διάπλαση και οι αθλητικές /πολεμικές του επιδόσεις ήταν ξακουστές, φημολογείται πως καθημερινά κατανάλωνε 9 κιλά κρέας/9 κιλά ψωμί (Τότε είχαν ψωμί Ζέας με μεγάλη διατροφική αξία). Για τον Μίλωνα έχουμε εκτενείς αναφορές από τον Ηρόδοτο,τον Αριστοτέλη και μεταγενέστερα σε έργα τους από τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και τον Αλέξανδρο Δουμά. Όταν κάποτε ο φημισμένος μαθηματικός Πυθαγόρας έπεσε θύμα ατυχήματος από μια οροφή που κατέρρευσε πάνω του, ο Μίλων τον έσωσε από βέβαιο θάνατο. Η κατάληξη του τραγική στην προσπάθεια του σε μια βόλτα στο δάσος να σχίσει ένα δέντρο με τα γυμνά του χέρια αυτά σφήνωσαν με αποτέλεσμα να παγιδευτεί εκεί και αβοήθητος να τον κατασπαράξουν λύκοι.
Μήπως τελικά η ύπαρξη των υπέρ ηρώων στην εποχή που ζούμε είναι πιο αναγκαία από ποτέ; Ο καθένας από το μετερίζι του δεν θα ήθελε να έχει ψυχικά αποθέματα και γιατί όχι και βιολογικά να ανταπεξέλθει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες της δικιάς του καθημερινότητας και ζωής; Μήπως ο καθένας μας αν είχε φανταστεί εαυτόν ως "πρωταγωνιστή στην δική του ταινία της ζωής" και συνειδητά προσπαθούσε να προσεγγίσει αυτή την συμπεριφορά, μήπως ο κόσμος μας δεν θα ήταν αλλιώς; Δεδομένου ότι εμείς και τα παιδιά μας καλούμαστε και στο μέλλον θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μια αδυσώπητη πραγματικότητα και περιοδικά σκληρούς καιρούς, ας αφήσουμε τον εαυτό μας να ακούσει για πράξεις ηρωισμού-αυταπάρνησης, να εμπνευστούμε από αυτές και να αντλήσουμε δυνάμεις και σημεία αναφοράς, γιατί στην αντίθετη περίπτωση επιφυλάσσουμε ένα μέλλον σκοτεινό και δύσκολο για τις επόμενες γενιές
