Φυραίνει ο τόπος ολοένα… κάθε που αποχαιρετούμε έναν άξιο Έλληνα!

Αυτές τις μέρες, με περισσή θλίψη συνειδητοποιούμε πως έφυγε ο
τελευταίος μιας σπουδαίας γενιάς Καλυμνίων, που τίμησαν επαξίως τον τόπο μας
και τους ανθρώπους του!

Ο καπεταν- Γιάννης Τσουλφάς υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα της
Καλύμνου. Κατά το μακρόβιο και δόκιμο ταξίδι της ζωής του, επέλεξε να αφιερώσει
το μεγαλύτερο μέρος στη θάλασσα και τους θαλασσινούς.
Ήταν ένας σύγχρονος Οδυσσέας. Άλλωστε, μέσα στις διηγήσεις του
υπερηφανευόταν πως ιχνηλάτησε τη ρότα του πολυμήχανου ήρωα! «Πολλών
δ΄ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω…», κυρίως όμως ταξίδεψε κυριολεκτικά σε
όλους τους υδάτινους δρόμους και τα αλίπεδα της Μεσογείου!
Ατρόμητος στη θάλασσα και στη στεριά, στα δύσκολα, οδηγούσε με
ασφάλεια, άλλοτε  σφουγγαράδικα καΐκια και άλλοτε πάλι μεγαλύτερα εμπορικά
πλοία.  

Τον συναντάμε, ακόμη, και ως εθελοντή στο θρυλικό θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ»,
στην Αίγυπτο!
Με τα χρόνια, λοιπόν, τα φυσικά του χαρίσματα, όπως: ευφυΐα, σύνεση και
σωφροσύνη, ευρύτητα σκέψεως και μνήμης, μεγαλείο ψυχής, εμπλουτίστηκαν με
γνώσεις, εμπειρία και σοφία και ανέδειξαν τον καπεταν-Γιάννη σε μια σπάνια
περσόνα της Καλύμνου!

Πριν επτά χρόνια συναντηθήκαμε για πρώτη φορά σε μια εκδήλωση. Ζήτησε
να μάθει την ταυτότητά μου και με πλησίασε με μια μεγάλη αγκαλιά. Έκτοτε, με
τίμησε με τη φιλία του και δήλωνα φανατική θαυμάστριά του.
Με εντυπωσίαζε ο συναρπαστικός λόγος του. Μειλίχιος, θυμόσοφος, με
απίστευτη μνήμη. Στην αφήγησή του έβγαζε πάντοτε πηγαία αγάπη. Μόνο καλά
λόγια είχε να πει για τους γεννήτορές μου και τους παλαιότερους συγγενείς μου,
αλλά και για όλους τους Καλύμνιους του 20ού αιώνα είχε καλά πράγματα να
διηγηθεί. Ανεξάντλητη πηγή γνώσης για τα ιστορικά δρώμενα του νησιού μας.
Ήξερε τα πάντα και τους πάντες και ποτέ δεν ξεστόμισε κάτι άσχημο για
κάποιον. Μου άρεσε να τον αποκαλώ «σοφή κουκουβάγια με μνήμη ελέφαντα!».
Χαιρόμουν που απολάμβανε όμορφα γεράματα κοντά στα εξαίρετα παιδιά
του, την Ελένη και τον Παναγιώτη. Κατά μέγιστο μέρος σ΄αυτούς τους ξεχωριστούς
ανθρώπους πιστώνουμε τη μακροζωία του!
Νιώθω προνομιούχος κι ευτυχής που συνάντησα στο διάβα μου τον
υπέροχο αυτόν άνθρωπο, έστω για λίγο, στα στερνά του. Για μένα το «νόστιμο
ήμαρ», η χαρά και συζήτηση της επιστροφής μου στην Κάλυμνο, εθιμοτυπικά,
συνοδευόταν με την παρουσία, τη συντροφιά του καπετάνιου.
Δυστυχώς έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και, πλέον, μετράμε απουσίες…
Ο πλήρης ημερών και αγάπης Γιάννης Τσουλφάς έφυγε για το τελευταίο
ταξίδι της ζωής του.
 
 
 Σκεφτείτε πως, στη δυστοπία του 21ου αιώνα υπήρξε ένας αυθεντικός,
καλός, πολυτάλαντος και πολυπράγμων Καλύμνιος, που κουβαλούσε πάνω του την
ιστορία, τουλάχιστον εκατό χρόνων της προσφιλέστατης πατρίδας. Ήταν η ίδια, η
ζωντανή ιστορία του τόπου μας!
Για όλα αυτά, λοιπόν, που υπήρξε ο καπεταν-Γιάννης, δικαιούται τον τίτλο
του πατρικίου της ναυτοσύνης!
Τώρα πλέον ο θαλασσόλυκος ταξιδεύει στο κοινό λιμάνι του Άδη. Μου
αρέσει να τον θυμάμαι στολισμένο με τις αρετές του, καθαρό και λαμπερό στη
θωριά και στο πνεύμα…

Καλοτάξιδος, καπεταν-Γιάννη!